Το κλάμα

Άρρωστη ρίζα του κακού,
της άγνωστης η μέθη.
Το ριζικό μου, το άγιασμα
της ομορφιάς μου αντέχει.
άγνωστη νύχτα του θυμού,
του λιμανιού το χρώμα
χαρίζουνε τα μάτια σου
και φτιάχνουνε μια εικόνα.

Το μοιρολόι του τρελού
μοιάζει στο κλάμα ενός μωρού.
Μοιάζει στο κλάμα ενός μωρού
το μοιρολόι του τρελού.

Όμορφη λύσσα της γνωστής
της πείνας μου οδοιπόρος.
Αμετανόητος τρελός
ο κουρασμένος μου άγγελος,
ο πονηρός εωσφόρος.
Αντέχει πόνους το κορμί,
της λευτεριάς η σκέψη.
Κι άμα μιλήσεις στο Θεό για μένανε
πες του να με προσέχει.
Κι άμα μιλήσεις στο Θεό για μένανε
πες του να με προσέχει.

Το μοιρολόι του τρελού
μοιάζει στο κλάμα ενός μωρού.
Μοιάζει στο κλάμα ενός μωρού
το μοιρολόι του τρελού.