Στῶν ὁράσεων κρυφοὺς παλμούς
Φτερωτὴ ὀπτασία στὴ μνήμη φάνηκες ἀγγέλων.Ἀνεξίτηλες αὐστηρὲς ὁράσεις ἀρχαγγέλων,
πᾶνε κι ἔρχονται, στοὺς ἁπαλοὺς τῶν βλέφαρων φωτεινοὺς ἴσκιους
στῶν αἰθέρων σου σταματοῦν τρυφεροὺς μίσχους,
στὰ σύνορα οὐρανῶν καὶ γῆς, ὑπάρχει μιὰ ξέχωρη σκάλα
ἐπιστρωμένη μὲ αὔρινα φθογγόσημα τοῦ ποιητῆ ποὺ σάλα
τῶν κόσμων τοῦ ἔκανε, τῆς φωνῆς σου μελίρρυτο δράμα.
Αἴθουσα ὑποδοχῆς οὐράνιων δυνάμεων καὶ ἀνθρώπων,
τόπος συνάντησης, οἱ ἐπιφάνειες τῆς γλώσσης σου στὴν κοινή τους ὑμνολογία,
στὸ ἀρχηγετικὸ ἐκεῖνο μυστικὸ ἀρχέγονο μυστήριο δράμα
ποῦ ἀσταμάτητα ἐπιδοκιμάζουν οἱ αἰῶνες μὲ νοσταλγικὰ ἀθόρυβους
σημαινώμενους ἤχους καὶ ἀόρατους φθόγγους καὶ σήμαντρα σωτήριας
σήμανσης ὁδῶν ἐπιστροφῆς πρὸς τὴν πηγαία συνάντηση τοῦ κάλλους
τῆς πρώτης ζωῆς, τῆς ἀρχαίας συμφωνικῆς ἠχολογίας ποὺ τὸ ἄνοιγμα
τοῦ στόματός σου προσκαλεῖ ὅλη τὴν πλάση στὴν πανηγυρική της πληρότητα,
στὸν ἱερὸ ἑορτασμὸ τῆς συνάντησης μὲ τὸ κάλλος τῆς πρώτης ζωῆς.
Χριστὲ Ἰησοῦ, μυριάκις ὑπεσχέθην σοι ὁ τάλας,
ὦ Ἰησοῦ μου, τὴν μετάνοιαν, ἀλλ᾿ ἐψευσάμην ὁ ἄθλιος·
ὅθεν Ἰησοῦ μου βοῶ σοι·
Τὴν ἀναίσθητον μένουσαν ψυχήν μου φώτισον Χριστέ,
ὁ τῶν Πατέρων Θεός.
ὦ Ἰησοῦ μου, τὴν μετάνοιαν, ἀλλ᾿ ἐψευσάμην ὁ ἄθλιος·
ὅθεν Ἰησοῦ μου βοῶ σοι·
Τὴν ἀναίσθητον μένουσαν ψυχήν μου φώτισον Χριστέ,
ὁ τῶν Πατέρων Θεός.
Καθυποκύψας Ἰησοῦ, ταῖς ἀλόγοις ἡδοναῖς ἄλογος ὤφθην,
καὶ τοῖς κτήνεσιν ὄντως ὦ Ἰησοῦ μου οἰκτρῶς, ὁ τάλας
Σῶτερ ἀφωμοίωμαι· ὅθεν Ἰησοῦ με, τῆς ἀλογίας ῥῦσαι.
Τῆς ἀγάπης σου τὰ ἰδιώματα σχημάτισαν παππούλη περιβόλικαὶ τοῖς κτήνεσιν ὄντως ὦ Ἰησοῦ μου οἰκτρῶς, ὁ τάλας
Σῶτερ ἀφωμοίωμαι· ὅθεν Ἰησοῦ με, τῆς ἀλογίας ῥῦσαι.
σχήματος καὶ μέγεθους καρδιᾶς, μίας καρδιᾶς ποὺ χώρεσε
τὰ σύμπαντα ὅλα τρέφοντάς τα καὶ ποτίζοντάς τα μὲ καρποὺς
τοῦ κάλλους τῆς πρώτης ζωῆς, τῆς μυστηριακῆς πρώτης ἀγάπης,
τῆς ὑπέρτατης ἱερῆς κοινωνίας, τῆς συγκέντρωσης ὅλων τῶν ὁράσεων
στὴν πλήρη φωτεινότητά τους ὁδηγώντας διάχυτα τὶς διαφάνειές τους
σὲ ὅλα τὰ σκοτάδια γεμίζοντας φῶς τὶς διψασμένες ψυχὲς ποὺ ἦρθαν
κοντά σου νὰ γνωρίσουν τὴν ἀγάπη τοῦ αἰώνιου
τῆς ψυχῆς ἀλησμόνητου ποθητοῦ.
Κλίμακα ζωντανὴ τὰ βάρη μας στὶς πλάτες σου σηκώνεις αἰωνίως
νὰ προλαβαίνουμε ἀγαπᾶς μαζί σου τὸ Ἀλληλούϊα καὶ ἄλλες φωνηδίες
θυμίαμα θυσιαστικῆς ἀγάπης στὸ φίλο Χριστό, νὰ προσφέρουμε
καὶ τὴν ἀγάπη στῶν ἀνθρώπων νὰ ποθοῦμε, κρυφὲς ἀντιδωριδίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου