Σύρου

Φόνευε στις γωνιές των δρόμων
με λόγχες από ματωμένες ματιές
Αφαίρεσε στο τέλος τις αισθήσεις της ανησυχίας
όπως ο εκδορέας το τομάρι από λαμπριάτικο αρνί

και η στοργή συγκρατημένη ηδονή είναι

Δεξιά του δρόμου έστεκαν παγοκολόνες
από τρεμάμενα πρωινά
κι αριστερά ήταν καρφωμένοι κατακλυσμοί
συσκευασμένοι σε τελάρα ματαιοδοξίας

Όταν κοκκινίζουν οι ώρες κάποιος σουβλίζει τις στιγμές τους

Πέρασε το φορτηγό ψυγείο
μετέφερε τα φρεσκοσφαγμένα όνειρα
των νεαρών γυναικών
και τα εντόσθια ψευδαισθήσεων
των κουρασμένων ανδρών

και η συγνώμη ανεφάρμοστη αυτοχειρία είναι