"Σε περίμενα/ κάθισε και νιώσε τη σιωπή/ γέμισε ο κόσμος, με τη φασαρία
της/ αθόρυβα πνίγει, με την τελευταία σταγόνα της/ στα βάθη, το είναι
μας/ όμως η αγάπη μας επιμένει/ όσο έχει στρατόπεδα, πολλούς φρουρούς/
όσο τα πρέπει σκοτώνουν την καθημερινότητα/ κι ευρύχωρα απλώνονται/ όσο
τα ίσως, αυθαδιάζουν κάθε μέρα στον καθρέπτη μας/ μιλάς για θυσίες, για
αναστολές/ για ένα ευγενές περιθώριο/ σταμάτα πια/ ζήσε ότι αγαπάς ή
απλά σκότωσέ το/ μαζί θα το ταξιδέψουμε στο αύριο/ ή μαζί θα το πάμε, σε
μια εξαίσια κηδεία/ άλλωστε το ξέρεις, πάντα/ Σε περίμενα."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου