τα τραγούδια του δίσκου:
- «Υδροχόος» Μουσική, Βάσω Αλαγιάννη, στίχοι, Μανώλης Ρασούλης.
- «Με το τραγούδι, με το κρασί» Μουσική – Στίχοι Νίκος Παπάζογλου.
- «Αύγουστος» Μουσική – Στίχοι Νίκος Παπάζογλου.
- «Χαράτσι» Μουσική Νίκος Παπάζογλου, στίχοι Τάκης Σιμώτας
- «Λεμόνι στην Πορτοκαλιά» Μουσική, Βάσω Αλαγιάννη, στίχοι, Μανώλης Ρασούλης.
- «Στάλα στάλα» Μουσική – Στίχοι Νίκος Παπάζογλου.
- «Ευχή» Μουσική – Στίχοι Νίκος Παπάζογλου.
- «Καρυάτιδα» Μουσική – Στίχοι Νίκος Παπάζογλου.
- «Πέρασα έτσι, δίχως λόγο» Μουσική – Στίχοι Νίκος Παπάζογλου.
- «Χτύπα τηλέφωνο» Μουσική – Στίχοι Νίκος Παπάζογλου.
- χθες βράδυ: Μουσική – Στίχοι Νίκος Παπάζογλου. -------------------------------------------------------------------------------υδροχόοςΜπαίνουμε στόν Υδροχόο
και θ' ανάψουνε φωτιές
οι καιροί νερό θα φέρουν
έτσι λεν αυτοί που ξέρουν
κι όμως θα καούν καρδιές
Όλα τριγύρω αλλάζουνε
κι όλα τα ίδια μένουν
και μένα τα χεράκια της
με λύνουν και με δένουν
Μπαίνουμε στον Υδροχόο
και θα φύγουν οι Ιχθείς
Έτσι ήτανε γραμμένα
Μέσα στ' άστρα τα σβησμένα
Που 'χα δει στα μάτια της
Όλα τριγύρω αλλάζουνε
κι όλα τα ίδια μένουν
και μένα τα χεράκια της
με λύνουν και με δένουν----------------------------------------------------------------------------«Με το τραγούδι, με το κρασί»Με το τραγούδι με το κρασί
σαν πέφτει το βραδάκι
στο νου μου έρχεσαι εσύ
με πνίγει το μεράκι
μπαίνεις μες στο ποτήρι μου
σε πίνω σαν νεράκι
Θα ‘θελα να ‘σουνα εδώ
για να σου τραγουδήσω
να σου ραγίσω την καρδιά
να σε ξανακερδίσω
και με την πιο γλυκιά πενιά
τραγούδι να σου χτίσω
Αχ πόσο θα ‘θελα να δω
τα καστανά σου μάτια
ήταν γεμάτα παράπονο
δάκρυα και γινάτια
το βράδυ που χωρίσαμε
με την καρδιά κομμάτια-----------------------------------------------------------------------------«Αύγουστος»
Μα γιατί το τραγούδι να 'ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ' την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με 'πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις
Σ' αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις
Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό
Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το 'χει δει
Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή
Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό----------------------------------------------------------------«Χαράτσι»Όσοι διαβάτες περπατούν
στο σκοτεινό δρομάκι
μοιάζουν με κλέφτες που άνεργους
τους βρήκε το βραδάκι
Έτσι κι εγώ στο σπίτι μου
σαν κλέφτης τριγυρίζω
και τις φωτογραφίες σου
τις βλέπω και δακρύζω
Όλα τ' αλλάζει ο καιρός
όλα θα τα ρημάξει
μα οι κλέφτες που παραφυλάν
του παίρνουνε χαράτσι
Στολίζονται και όμορφοι
βγαίνουνε στα σοκάκια
φύσα αγέρα πάρ' τα
χόρεψ' τα τα παιδάκια-------------------------------------------------------------------------«Λεμόνι στην Πορτοκαλιά»Λεμόνι στην πορτοκαλιά, μωρό μου
είμαι στην αγκαλιά σου
σε μένα δίνεις τα φιλιά, μικρό μου
μα σ' άλλον την καρδιά σου
Φυσάει βοριάς απ' το νοτιά
κι όλα τα παίρνει πέρα
αγάπες, όνειρα, φιλιά, γλυκό μου
και σκοτεινιάζει η μέρα
Άλλο θα πει Χαλκιδική, μωρό μου
κι άλλο θα πει Χαλκίδα
αλλού μου έλεγες πως πας, γλυκό μου
μα εγώ αλλού σε είδα
Φυσάει βοριάς απ' το νοτιά
κι όλα τα παίρνει πέρα
αγάπες, όνειρα, φιλιά, γλυκό μου
και σκοτεινιάζει η μέρα
Καράβια εμείς δε θέλουμε γλυκό μου
για τα νησιά να πάμε
πάνω στο ήσυχο νερό, μικρό μου
όμορφα περπατάμε
Φυσάει βοριάς απ' το νοτιά
κι όλα τα παίρνει πέρα
αγάπες, όνειρα, φιλιά, γλυκό μου
και σκοτεινιάζει η μέρα----------------------------------------------------------------------«Στάλα στάλα»Σκάλα, σκάλα σ' ανεβαίνω
σκάλα θα σε κατεβώ
η ζωή μου αντί για κύκλος
τριγωνάκι σκαληνό
Έρωτας κι όσο φωτίζει
σαν φεγγάρι στρογγυλό
πάντοτε θαρρείς και κρύβει
άλλο τόσο σκοτεινό
Στάλα, στάλα η ευτυχία
ή το δηλητήριο
τόνα ξεχειλίζει τ' άλλο
στο ποτήρι που θα πιω---------------------------------------------------------------------«Ευχή»
Δίπλα, σε κάποια απόσταση, η μοτοσικλέτα
έγειρε το τρομερό θεριό, βογγάει, θαρρείς για σένα
με τα γκάζια κολλημένα κι ήχο φοβερό
μα εσύ μόλις που τ' ακούς, κι ήρεμα κοιτάς τον ουρανό.
Με φτερά στα πόδια και ελευθερία με τα κυβικά
κοίτα το τζιτζί μου πώς τραβάει, κοίτα το θαρρείς πετάει
τώρα όλη η ζωή σου ένα φιλμ τρελό
οι εικόνες κι οι φωνές, Θεέ μου, δεν μπορώ να κουνηθώ.
Το κορίτσι που χαμογελά καθώς απομακρύνεσαι
πάνω σου σκυμμένο ψιθυρίζει «κράτα, μην αφήνεσαι»
το παιδί στο βενζινάδικο σου 'δωσε μια ευχή
δεν μπορεί να πάει χαράμι, δεν μπορεί, θα βγει αληθινή.
----------------------------------------------------------«Καρυάτιδα»Είμαι ερωτευμένος,
δε μ' ενδιαφέρει ό, τι κι αν πουν,
με μια απ' τις Καρυάτιδες,
με μια απ' αυτές που λείπουν.
Είν' όμορφη και λυγερή
με νάζια και καπρίτσια
και όλα τ' άλλα δύσκολα
που έχουν τα κορίτσια.
Μαθαίνω πως απόχτησε
περίεργες συνήθειες
πως με τίς ώρες παρατηρεί
τον ουρανό τις νύχτες.
Ποτές μου δεν την έχω δει
ούτε κι αυτή με ξέρει,
μα σίγουρα πολύ συχνά
κοιτάμε το ίδιο αστέρι------------------------------------------------------------«Πέρασα έτσι, δίχως λόγο»Πέρασα έτσι δίχως λόγο
μια καλησπέρα πες μου αν θες
μη μου ζητάς να εξηγήσω
φτάνουνε πια οι ενοχές
Να! Λίγο θέλω να σε κοιτάξω
μια δυο κουβέντες άσκοπες
κι ίσως γελάσουμε κι οι δύο
μ' όλα όσα γίνανε χτές
Ξέρω απορείς, μα μη σε νοιάζει
κλείσε αν θέλεις, γεια χαρά
για λίγο να κοιτώ θα μείνω
στην πόρτα σου μπροστά----------------------------------------------------------------«Χτυπάει τηλέφωνο»
Χτυπάει τηλέφωνο
δεν είναι για μένα
ούτε κι ετούτη τη φορά
κάθομαι κάτω να συνεφέρω
την ταραγμένη μου καρδιά.
Χτύπησε η πόρτα
λέω αποκλείεται
έχει δικό της κλειδί
κι όμως πετάγομαι, τρέχω ν' ανοίξω
με μια λαχτάρα σαν μικρό παιδί.
Να 'ξερες πόσο τρέμουνε
τα έρμα γόνατά μου
κάθε που ακούω κουδούνισμα
μαχαίρι στην καρδιά μου.
Να 'σαι στο άνοιγμα
τι πράγματα είναι τούτα;
Πού ήσουν; Πες μου κάτι κι εσύ
Δε βγάζεις λέξη
φταίω άραγε για κάτι
και δεν το πήρα είδηση;
Μαλλιά άνω κάτω
τα μάτια σου στο πάτωμα
το βλέμμα σαν θολό νερό
θες ένα τσάι; Τι θες να σου φτιάξω;
Έξω αστράφτει, θα βρέξει θαρρώ.
Εγώ θα πέσω να κοιμηθώ
θα βρέξει όπου να 'ναι
βάλε και πιες, έχει ό,τι θες
ό,τι νομίζεις κάνε.---------------------------------------------------------χθες βράδυΘα 'ρθεις μιά νύχτα βροχερή
κάποιο Σαββάτο βράδυ
και θα φανείς σαν αστραπή
που σκίζει το σκοτάδι
Θα 'ναι η φωνή σου δροσερή
τα μάτια σου θα λάμπουν
στ' αυτιά μου σαν καμπάνες μακρινές
τα λόγια σου θα φτάνουν
Σ' ένα δωμάτιο γυμνό
θα δώσουμε τα χέρια
και εκατομμύρια φωνές
θα γίνουνε τ'αστέρια
Χτες βράδυ δεν κοιμήθηκα
κι έκατσα να σου γράψω.
και μολυβιά δεν τράβηξα
δίχως ν' αναστενάξω------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου