(για την Μ. Εβδομάδα)

Λουτρό  εξαγνισμού
Η ευωδιά  βιολέτας

Σε νύχτα φλύαρη

Ανάλαφρος  κυματισμός ψυχής
Τώρα που παραμέρισαν

Πείσμονα «θέλω»

Σαρκίου αγαπημένου

Πίσω από  πόρτες σιωπής,
Τώρα που η ύπαρξη

Άλλες ανάγκες ψιθυρίζει μυστικά
Στ’ αυτί του χρόνου.

«  Ιδού ο Νυμφίος έρχεται»
Αποξεχάστηκαν  μακάριοι οι δούλοι

Σε ραστώνη φθαρτική.

Ο «παράνομος Ιούδας» αίρει

Φορτίο πλάνης

-τιμωρίας αιχμάλωτος-

Άφησε γήινο όνειρο

Να παραβγεί

-σε  καλπασμό ατιθάσευτο-

Αιώνια προσδοκία
Υπό τον ήχο νομισμάτων

Σε  κέδρινο τραπέζι
«Ο ωραίος κάλλει» επί ξύλου νεκρός

Σε συμπαιγνία μέ  την άπτερη λαχτάρα μας.

« Ω γλυκύ μου έαρ», θρηνωδώ

 Αναστάσεως ημέρες προσδοκώντας.

Ετήσιες συνδρομές χαράς.
Πανηγύρεις αναμνήσεων

Σε κυκλικό χορό

Αποτυπωμάτων
Ηδονικού φιλήματος

( αποξεχασμένου

- στο πίσω μέρος προσωπίδας;-)

Και προδοσίας μυστικής
Τιμήματος αγνώστου.