μακος
στον πύργο των ελπίδων μας στην πιο ψηλή κορυφή του
εδώ που καθρεφτίζονται τα σύννεφα σαν κραδασμοί από
φτερά Βανέσσας
εδώ που ο πορφυρός πέπλος του ασώματου μας θάβει στην
ορμή του
εδώ που χάσαμε τον παιδικό προσανατολισμό μας και η
άμμος άρχισε να αφήνει την κλεψύδρα
δεν μας απομένουν παρά φορέματα που κρύβουν αυτούς που
υπήρξαν.
Alli 30 di Gennaro la memoria del S. Asceta P.N.S.
Gio: Climaco.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου