Γυρνᾶς στήν πόρτα τό κλειδί

Γυρνᾶς στήν πόρτα τό κλειδί
καί μέσα ἡ ἄπνοια τῆς σιωπῆς
ὅπως τήν ἄφησες
καθησυχαστική στήν οἰκειότητα
τό νυχτικό στό κρεβάτι
τά πλυμένα ποτήρια
φωτογραφίες ἐπετείων
νά συντάσσουν νωθρά τό παρελθόν σου
ή
Ἀφουγκράζεσαι γιά λίγο τούς τριγμούς τῶν ἐπίπλων
μέ τό δάχτυλο ἀργοπορώντας στή σκόνη
πού ἁπλώνεται ἄσπρη
ὅπως στό πάνω χείλι τό χνάρι ἀπό ἕνα ποτήρι γάλα
καί μετά χαμόγελο
ἤ
Ὕστερα ἔπεφτε τό βράδυ
μέ θαλπωρή πουλιοῦ πάνω στά φύλλα
φέρνοντας ἀγαθή πραμάτεια γιά τή νύχτα
σπόρους σουσάμι σέ μιά γωνιά τοῦ ὑπνόσακου
ἀπό τό περασμένο καλοκαίρι
ἤ
Τό βράδυ λήγοντας ὁ συναγερμός
ἐπιστρέφεις στο σπίτι
ἀκοῦς φωνές τῶν φίλων ἀπ᾿ τό σύρμα
καί ποτίζεις τή γλάστρα στό μπαλκόνι
στά χείλη ἕνα γλυκό ροδάκινο παρηγορεῖ τήν ἀφή