έστελνα τα ποιήματα σε
περιοδικά
-η απάντηση δεν ερχόταν-
διάβαζα τους ίδιους
την ίδια ποίηση
και έλεγα
ήρεμα φίλε
άστους εκεί
έχεις μια κάμαρα
τριγύριζα στους δρόμους
τα πρόσωπα ξένα
τα κορίτσια απόμακρα
δεν ήξερα τι συνέβαινε
ίσως ήταν η ευτυχία
και τώρα
τούτη τη κρύα
νύχτα
σκέφτομαι με νοσταλγία
εκείνο τον καιρό και χαμογελάω:
καλύτερα έτσι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου