των ματιών τα παλιά εγγραφα

Από την έλξη στον κόσμο κινήθηκα
και σε λόφους φορές δυο στήθη
κατά κράτος νικήθηκα
μέσα στο ακούγομαι σέρνοντας
τα γεράνια σεντόνια στα πόδια σου
δυναστεία των ρόδων
πού ξυπνάς και λυπάσαι
μια διάθεση
μάντιδα δάφνη στο στόμα
μέχρι εκείνα τα λόγια
των ασωμάτων το βάρος
μέγα εύρος φωνήεντα που βαφτίστηκε ο άνεμος
κοιμάται τώρα στην ηχώ αρωμάτων
Στο πέραν του γέλιου
των ματιών τα παλιά έγγραφα ξεφυλλίζω