"Και τι ήταν μια στιγμή στο όνειρο, κλάσματα του δευτερολέπτου;/ καμένο
τσιγάρο που μόλις πέταξες, αφού στράγγισες καπνούς του/ χαμόγελο απ' τα
καλύτερα, όταν έφυγε κάποια σαββατόβραδο/ ματιά διχασμένη στον έρωτα και
το παιχνίδι, επιπόλαιη/ ότι και να πω λίγο θα είναι, πολύ λιγότερα
φυσικά όσα περίμενα/ ελάχιστα καμωμένο να αντιμετωπίσει την όποια
στιγμή, όσο σε όνειρο μένει αγκυλωμένη/ όμως τα χρόνια περνάνε, αφήνουν
πίσω τις καλύτερες εντυπώσεις/ περνάνε δίπλα μας, μα εμείς ποτέ δεν
κοιτάμε/ ξέρεις συμπάθησα τον διάβολο τελευταία, με τα αιώνια λάθη του/
είχε την εντιμότητα να είναι εγωιστής πάντα, να τα θέλει όλα/ κι ας
καταλάβαινε ότι με τον ίδιο θεό, ελπίδα είχε μόνο κόλαση/ εκεί δηλαδή
όπου πολλοί από εμάς συναντιόμαστε με πάθη μας, ότι έφερε η ζωή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου