Στίβος

Μεσημεριάτικα με βάλανε και
Έτρεχα
Μόνος στις ερημιές
Πέτρες κατρακυλάγανε
Τα γόνατά μου έσκουζαν
Μισό λεπτό
Ξεκούραση, ανάταση χεριών και
Χαλαρές αναπνοές
Πρωταθλητισμός εν υπνώσει
Ιδρώτας, γούβες σκασμένης λάσπης, απογείωση
Σκουριά η ανάσα μου
Κάλπικο το μετάλλιο
Ο αγώνας ήτανε στημένος
Αυτό γνωστό εκ των προτέρων
Μη γελιόμαστε
Αν και
Το βάθρο είχε σαθρά θεμέλια
Ο χρόνος πάντα πεινάει
Απροσαρμόστως πρώτος
Οι γειτονιές γεμάτες στα γαρύφαλλα
Το σκοτάδι
Πάντως
Έκοψε το νήμα
Τελευταίο