Χίλια σκαλούνια
να τ’ ανέβεις της τέχνης
το Παλαμήδι.
Ν
Που ’ναι το τέλος;
Εν αρχή ην ο Λόγος
εμείς στη μέση.
Ο
Απ’ τα δυο τραίνα
στο σταθμό ποιο κουνιέται
εμείς για το άλλο;
Υ
Αχ η Ακριβούλα
κοχύλια τα προικιά της
Παπαδιαμάντη.
Φ
Όλη τη νύχτα
τ’ άρμπουρο με τ’ αστέρια
παίζαν τραμπάλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου