(Ο ύπνος τα τείχη ύψωσε της μοναξιάς του)

Ο ύπνος τα τείχη ύψωσε της μοναξιάς του
και η πολιτεία του αγάπες βυθισμένες στο διάστημα της
Ατλαντίδας
και η οικονομία του άνθη με παράξενα ονόματα
Αnisia Αnisita
σημεία γραμμένα στην απουσία με τη γύρη των στημόνων
που περιμένει με αγωνία τον κήρυκα να γονιμοποιηθεί — ας
είναι
ποιος θα μπορέσει να πει τα ίδια παραμύθια πριν τα μάτια
του αδειάσουν από φως
και η λαμπαδηφόρος πνοή του —κομήτης— τον ουρανό χα-
ράξει
πόσα βλέμματα θα χαϊδέψουν την πύρινη χήτη του πριν θε-
σμοποιηθεί στο άδυτο κενό
και τα παιδιά του, θα εύχονταν, να ανθίσουν παπαρούνες κά-
θε καιρό στης Άνοιξης το σώμα
και από εκεί κάθε καιρό να αποχαιρετιούνται.