Τα πρόλαβε όλα ν' ανεβαίνουν.
Είδε το σπίτι τοιυ ψηλά,
το βαθμό και το μισθό του νά ψηλώνουν,
όπως κι εκείνο τον κόμπο στο στομάχι
ν' ανεβαίνει ψηλά στο λαιμό.
Κάποια νύχτα δε μπόρεσε να γυρίσει.
Χάθηκε με τ' αυτοκίνητο βουλιάζοντας.
Γιατί παντού μπορούμε να βουλιάξουμε.
Κινούμενη άμμος εδώ το τσιμέντο και η άσφαλτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου