Στην τουαλέτα παίρνω μαζί μου
λίγο Ελύτη και κάτι φυλλάδες,
ασχημογραφίες που έγραψα το '91
τότε που έγραφα για το πως
θα αγαπώ για πάντα
μια γκόμενα που στο τέλος
με άφησε.
Και εκεί που ξεκινώ να
διαβάζω το Μονόγραμμα
με φλερτάρει η περιέργεια
και ρίχνω λοξές ματιές
στις φυλλάδες που έριξα
αναίσθητα στο πάτωμα,
ώσπου και δεν αντέχω, τις
βάζω στο αυλάκι μεταξύ
των γονάτων μου και
διαπιστώνω ότι ακόμη
είμαι ο ίδιος μαλάκας με τότε
αν όχι και περισσότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου