Μαυροντυμένη, μαυρομαντηλούσα

Μαυροντυμένη, μαυρομαντηλούσα,
και τα μάτια σου αστείρευτα κλαμένα,
Παρθένα, Μεγαλόχαρη, Ελεούσα,
            ήσουν για μένα!

Μάνα, Πατέρας, Φίλος - τριπλή χάρη!
Και στις βαρειές δουλειές τρίζαν τα χέρια -
χήρα, δουλεύτρα, κάτου απ' το λυχνάρι,
            στα κρύα νυχτέρια.

΄Ηταν βοριάς στη στέγη που βογγούσε,
κ' ήταν η ερμιά που αλύχταγε στην πόρτα,
μα μέσα ο θεός της φτώχειας μας βλογούσε
            τα λίγα χόρτα.

Και σύ, κλαμένη, μαυροφορεμένη,
φιλί κι ορμήνεια ο λόγος σου καμπάνα
μες στην ψυχή μου Ανάσταση σημαίνει,
            γλυκειά μου μάνα!..