Οι φωνές της νύχτας.

 

Σ'είχαν προδώσει όλοι,

όταν βρέθηκες κυκλωμένος ,

από εχθρικά σπαθιά.

 

Από κει κι έπειτα ,

μόνο στα κύματα ,

μπορούσες να περπατήσεις,

και να χορεύεις ξυπόλυτος ,

στον Ηλιο,που ντυνόταν την

ταπείνωση ,

για να τον προσεγγίσεις.

 

Αδύνατον να χάσεις τον δρόμο σου.

Σ'αγάπαγε από πάντα το Φως !!!

 

Την νύχτα νιώθεις πιο ασφαλής...

με τ'άστρα,που σεργιανάνε σαν βροχή.

Την νύχτα,σε φυγαδεύουν τα όνειρα.

 

Εχει φωνές δικές της ,η νύχτα.

Δεν μπερδεύει τα σημεία στίξης.

Οι φωνές της νύχτας ,καλωσορίζουν,

την χαρά.

Οι φωνές της νύχτας ,δέχονται,

την οδύνη.

 

Οπου και να κοιτάξεις ,

φώτα φέγγουνε τις φωνές της νύχτας.

 

Περπατούσες κουρασμένα στην ασφάλτο.

Ηθελες να δραπετεύσεις ,

απ'την δική σου μοίρα.

Μα δίπλα σου η μοίρα του άλλου ,

σε καλεί ,

με την φυλακισμένη μουσική του κοχυλιού,

του βυθού.

 

Τα όνειρα ανάβουν φωτιές ,

και καθηλώνουν τον χρόνο.

Τι κι αν οι λέξεις εγκλωβίζονται στο στόμα;

 

Μια ζωή νικημένη.Μια κερδισμένη αγάπη !

 

Ανοιξε την παλάμη σου ,να μιλήσει ,

το πεπρωμένο σου .