Οι ποιητές ψυχή μου
δεν ερωτεύονται,
αγαπούν άπληστα
με πάθος,
κοινή τροφή τους στίχους τους
μοιράζουν.
Οι ποιητές ψυχή μου
δεν κλέβουν
ψυχές απ' τις εκκλησιές,
ανάβουν άστρα και ήλιους.
Ραβδοσκοπώντας τον θόλο τ' ουρανού
αναβλύζουν κρυστάλλινες
δροσερές ψυχές.
Οι ποιητές όταν ερωτευτούν
αιώνια μένουν στη γη
κι ανάβουν τις λάμπες
των ματιών απότομα,
όσο μια κατακόκκινη ανατολή.
Έτσι γίνονται όλοι συνομήλικοι
στο φωτισμένο μέλλον,
ξεδιψώντας την όραση μας
στην απέραντη έρημο το σκοταδιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου