Ο Καθρέφτης μου

Σ' ένα Απότομο γκρεμό

που την Όραση σκιάζει,

αφουγκράζομαι τις Προσευχές των πουλιών!

Τ' αγκάθια πληγώνουν τις γυμνές μου πατούσες,

και χίλιες σταγόνες Εχθρικές,

με παρασύρουν Αργά μα Σταθερά,

για να βρεθώ στα Απάτητα βάθη!

Αστραπόβροντα κάνουν τον τόπο να τρέμει,

και μέσα μου κυοφορούνται Παράξενα μηνύματα,

από μύριους Παράξενους Σπόρους!

Όμως, φορώ τον μανδύα της Εγκαρτέρησης,

και δεν με φοβίζει Κανένας και Τίποτα!

Αισθάνομαι Ισχυρός και Σοφός,

γιατί τα έχω Καλά,

και επίσης γνωρίζω Καλά...τον Εαυτό μου!

Και, όταν κοιτάζω στον καθρέφτη,

Αυτός, Πάντα Σίγουρος για Μένα,

Ξάστερος και Καθαρός,

μου λέει Συνέχεια,"Προχώρα."