Εγώ ο άνθρωπος.....

Εγώ ο άνθρωπος
χιλιάδες χρόνια πεθαίνω
και πάντα ζωντανός είμαι.
Αλλόκοτη η ζωή μου,
απ’τη σπηλιά στα θρανία,
στους ναούς και στα σαλόνια,
να ρουφάω τη νύχτα,
να ξεπουλάω τη μέρα,
να οσμίζομαι μόνο χρήμα,
παρά λίγο ηθικός...
Πάντα ανήμπορος
πάντα επικίνδυνος,
κορόιδεψα τους θεούς,
κορόιδεψα τους φίλους,
έφτιαξα ωραίους εχθρούς,
τώρα ευαγγελίζομαι ιδέες
και γελάω με το έγκλημα,
γεννάω έγκλημα
Δοξάστε με λοιπόν!
ομολογώ τα πάντα,
αν είχα ουρά ίσως ήμουν καλύτερος,
αν ήμουν καλύτερος ίσως κατάφερνα να κλάψω,
ίσως προλάβαινα να φοβηθώ.
Σκοτώστε με απανωτά!

Εγώ ο άνθρωπος,
με πίστεψα
και με πρόδωσα στη στιγμή………

ΚΔαφνη