Στα πληγωμένα χέρια τους κρατούσαν –σφιχτά- βαφτιστικούς σταυρούς
Με τις γροθιές τους υψωμένες φώναξαν
στους δήμιους
« Σταυρώνετε πάλι τον Χριστό »
Σαν Άγιοι βγαλμένοι απ’ τα συναξάρια
ευλαβικά τα μάτια έκλεισαν
Δεν φοβήθηκαν
Πίστευαν
Ήξεραν
Των γυναικών οι σιωπές έφτασαν στον Θεό
Και από τον χειμωνιάτικο ουρανό
ένα κομμάτι φως στεφάνωσε τους σκοτωμένους
Ο χρόνος ξαφνικά νέκρωσε κι
ακούστηκαν
οι λέξεις των Αγγέλων
« Είναι στον παράδεισο οι μάρτυρες
Σώθηκαν
Νίκησαν τον θάνατο
Αιωνία τους η ΜΝΗΜΗ ! »
Τριάντης Χριστόφορος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου