Πλεύσις......

Χαράζοντας πορεία
στις εσχατιές ονείρων
σ΄ότι μας έκρυψαν οι σκιές
σε γλυστερά μονοπάτια,
πόδια από πηλό
σ΄αιμάτινα πεδία
κρυφά κοιτάγαμε
στα διάφανα κρύσταλλα
τις μεγάλες νύχτες κυνηγώντας
άστρα με κυματισμούς .

Ονειροπολώντας σταθήκαμε
κοιτώντας το ανώφελο
μόνοι στο θορυβώδη ουρανό
τυλιγμένοι στη σιωπή,
η οδύνη μας πετρώνει,
και οι πέτρες να γελούν
μ΄αντηχήσεις πουλιών
με το μάτι της αγρύπνιας
να τρυπά τα όνειρά μας.

Έστω και ματωμένοι,
έστω κι αν ματώσουμε,
θα πετάξουμε σαν τυφώνες
μέχρι τις εσχατιές της Γης
ωσάν
πετροχελίδονα στα δίκια μας.

Γρηγορία Πελεκούδα