Το ταξίδι της ελπίδας.

Τα κύματα της θάλασσας και μια βαρκούλα μόνη
σε φέρανε απροσκάλεστο στο έρημο ακρογιάλι,
παράδερνες χωρίς πανί, πυξίδα και τιμόνι
στο χέρι κράταγες σφιχτά ένα σπασμένο κιάλι.

Μέσα απ’ την κακοτράχαλη του Οθωμανού την χώρα
για να περάσεις στοίχισε τους κόπους μιας ζωής
κλεψιά, απειλές κι εκβιασμοί μοιάζουν σαν να ‘ταν μπόρα
η Ευρώπη σου χαμογελά το Αιγαίο σαν διαβείς.

Σε τούτη τη φιλόξενη μικρή γλυκιά πατρίδα
σε ξέβγαλαν τα κύματα κι οι έμποροι των εθνών
να πάρεις το εισιτήριο και περισσή φροντίδα
για το μακρύ ταξίδι σου, του πόνου, των λυγμών.

Τα λίγα σου υπάρχοντα, όσα σου έμειναν τώρα,
στο σβέρκο είχες τη μικρή και κράταγες το χέρι
του γιού σου, που σαν πρόσφυγας θα ζει σε ξένη χώρα,
θ’ αναζητάει στον ουρανό να βρει καινούργιο αστέρι.

Στο βρώμικο παιχνίδι της παγκόσμιας σκακιέρας
θύμα κι εσύ θύμα κι εγώ, πιόνια αμφίβολης μάχης,
σ’ ένα αδηφάγο σύστημα και ρόλο λοκαντιέρας.
οι ισχυροί του κόσμου μας, αιώνιας διαμάχης.

…………..Ποιητική συλλογή : Δυτικά του ανέμελου.

……………………………..Χρήστος Κουκουσούρης.