ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Παίρνω το δρόμο επιστροφής για την Ιθάκη.
Απλώνω τις φωνές, που διάβηκαν απ’ τη ζωή μου,

μυριόστομες, να κατακτήσουν όλο τον κόσμο!
Ανεβαίνοντας στον ΄Ολυμπο,
χαρίζω απλόχερα την αγάπη μου σαν ένα ρούχο,
για να ζεστάνει την κάθε ψυχή!
Μα δεν το δέχονται!

Η θλίψη μου μνημειώδης σε ένταση,
ψάχνω να βρω παντού κάκτους με λουλούδια!
Πόσο δύσκολο!
Περνώντας απ’ τους Δελφούς,
συνειδητοποίησα,
την ευτυχία να βρίσκεται μέσα μου!
Πρέπει να την αξιοποιήσω για να τη μοιράσω!

Φτάνοντας στην Επίδαυρο,
καθόρισα τις αξίες μου και τις απαξίες μου.
Η εμπειρία δώρο, η ωριμότητα πόνος.
Οι ψυχές των ανθρώπων βιτρό!
Λάμπουν με τον ήλιο, μα σαν πέσει το σκοτάδι,
η ομορφιά αποκαλύπτεται
μόνο αν υπάρχει εσωτερικό φως!

Φτάνοντας στην Ιθάκη,
οι κρυμμένες ελπίδες στην ψυχή μου,
εξερευνούν το σωστό και τ’ άδικό μου.
Ανοίγω την αγκαλιά μου για όλα τα γήινα όντα,
μα ίσως και σε άλλο στερέωμα,
γράφοντας ένα Adagio,
για ν’ απαλύνω ψυχές!

Ανασεμιές διαστήματος, γι’ αλλού πλέω.
Στο καταπράσινο δάσος της ζωής,
της ομορφιάς τα χρώματα
θέλω να φορέσω στα μάτια μου,
χάρισμα να τα δώσω
σ’ όλη ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ!
Ένα δοξαστικό στο ναό της Αγάπης!
                            ΙΘΑΚΗ ΕΦΤΑΣΑ!!

Όλγα Κανελλοπούλου-Ντινοδήμου

Από την Ποιητική Συλλογή «ΘΕΟΙ ΕΣΜΕΝ»
Εκδόσεις «Αγγελάκη» - Αθήνα 2015