Μαρτυρίες για έναν απόντα φίλο/ Φάλκος Τάσος

Ι.

Φύλαξε εσύ

κοντά στ’ αγάλματα τα πληγωμένα

κι εγώ που γνώρισα μονάχα κρότους

απ’ αντικείμενα που σπάζουν

θα πάω και θα κρυφτώ

στη λησμονιά που σκέπασε

τα πράγματα που λύγισαν

Εκεί να ψάξεις να με βρεις

να με τραβήξεις

να με σώσεις

ΙΙ.

Έχω συλλέξει για την τέχνη μου

πολλές παλιές εικόνες

Πασκίζω να τις μιμηθώ

Αυτός ο άγγελος συριακής τεχνοτροπίας

πρόσωπο ακέριο

στήθος παλικαρίσιο

φτερά της Δίκης

είν’ ένας άγγελος πολεμιστής

Μ’ αυτή τη σάλπιγγα σκοτώνει κι ανασταίνει

Μα όταν προχτές

πλησίασα πολύ κοντά

άκουσα μες στο φαγωμένο ξύλο

κάτι ξερό να συντρίβεται

Εμείς λοιπόν

με τα καμένα πρόσωπα τα σκοτεινά

θα δέσουμε τα χέρια μας

με τ’ άλλα χέρια τα πικρά κι αμίλητα

θα πάρουμε τη σάλπιγγα απ’ τα χώματα