Άγνωστε χι που λείπεις απ’ αυτό το σύστημα
που λείπεις απ’ τη ψυχή μου
φυγάδευσέ με στους λόφους των αριθμών
τα χρόνια που περνούν με ρυτιδώνουν
η νύχτα φορεί τον αγαπημένο μου χιτώνα του σκοταδιού.
(Μην ασχοληθείτε με ψυχρές αλγεβρικές σχέσεις, μ’ ανοιχτά διαστήματα, φθίνουσες ακολουθίες·
είναι εδώ, μέσα στο σχήμα, γωνίες με πλευρές παράλληλες, ερειπωμένοι κύκλοι των ασκήσεων των περυσινών.)
Άσκηση δεύτερη
Σε μια βελούδινη περιφέρεια
δύο εφαπτόμενες νύχτες
έχουν σε επαφή
τα γεννητικά τους όργανα
ένας μαθητής
βρίσκει τις εφαπτόμενες
πως ταυτίζονται
και ο έρωτας εξωραΐζει
τη μακριά μαύρη νύχτα
των περιφερειών.
(Εσείς να βρείτε το κατάλληλο βρέφος που ανακυκλώνεται στη κοιλιά της μητερούλας και του επιτίθεται και το φονεύει ο στοχασμός.)
Άσκηση τρίτη
(Να λυθεί με το αξίωμα της συνεχούς επίκλησης. Η άσκηση γίνεται όσο περνά ο καιρός αποδομητική, αλλά βοηθά τις φυτείες των ελπίδων να μεγαλώνουν, τα κίτρινα πέπλα –που βουτιούνται οι άκρες τους στο παρελθόν– να ντύνουν τις αιχμηρές νύχτες των συνόλων.)
Έλα τρίγωνο ισοσκελές,
έλα στο σχήμα μου!
Σε ψάχνω ώρες∙
έχω φέρει ευθείες παντού
ώστε η επιφάνεια της λογικής
δε βλέπει πια
στον ορίζοντα του συγκεκριμένου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου