Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΠΕΡΟΥ / Γιώργος Κοροπούλης



Τώρα τα μάγια μου χαθήκαν
κι η δύναμή μου λιγοστεύει:
οι στίχοι απ’ το ’να αυτί σας μπήκαν
κι απ’ τ’ άλλο βγήκανε… Κοντεύει

η ώρα μου πια να μπαρκάρω
και σας ζητώ βουβά τη χάρη:
καμπίνα αφήστε με να πάρω
ή έστω κλείστε με στ’ αμπάρι.

Πόντος, ουράνια, όλα μελάνι
κι ίσως θα πλέουμε για χρόνια…
Όμως θα λάμψουν στο λιμάνι
δελφίνια, φλάμπουρα, κανόνια.

Δέκα χρονάκια ζω στην Ύδρα,
γέννημα-θρέμμα Λαρισαίος.
Τώρα τουμπάρισε η κλεψύδρα –
κι αφού ξεπλήρωσα το χρέος

θα πρέπει τα δεσμά να λύσει,
που με κρατούν, τ’ αβρό σας χέρι.
(Πετά ολοένα προς τη δύση
ο Άριελ, μαύρο περιστέρι…)

Δελφίνια, φλάμπουρα, κανόνια
θα μας προσμένουν στο λιμάνι –
κι όλοι θα πούνε: «σαν τα χιόνια»…
Το πλοίο κύκλο θα ’χει κάνει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Σκοπός μας είναι η δημιουργία μιας Ανθολογίας Ποιημάτων από το σύνολο των Ελλήνων Ποιητών- Ποιητριών αλλά και ορισμένων ξένων, καθώς επίσης και κειμένων που έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον μας. Πιθανόν ορισμένοι ποιητές και ποιήτριες να μην έχουν συμπεριληφθεί. Αυτό δεν αποτελεί εσκεμμένη ενέργεια του διαχειριστή του Ιστολογίου αλλά είναι τυχαίο γεγονός. Όσοι δημιουργοί επιθυμούν, μπορούν να αποστέλλουν τα ποιήματά τους

στο e-mail : dimitriosgogas2991964@yahoo.com προκειμένου να αναρτηθούν στο Ιστολόγιο.

Θα θέλαμε να τονίσουμε ότι σεβόμαστε πλήρως τα πνευματικά δικαιώματα του κάθε δημιουργού, ποιητή και ποιήτριας και επισημαίνουμε πως όποιος δεν επιθυμεί την ανάρτηση των ποιημάτων του ή κειμένων στο παρόν Ιστολόγιο, μπορεί να μας αποστείλει σχετικό μήνυμα και τα γραπτά θα διαγραφούν.

Τέλος υπογράφουμε ρητά ότι το παρόν Ιστολόγιο δεν είναι κερδοσκοπικό και πως δεν η ανάρτηση οποιουδήποτε κειμένου, ποιήματος κτλ γίνεται με μοναδικό στόχο την προβολή της ποίησης και την γνωριμία όλων όσων ασχολούνται με αυτή, με το ευρύτερο κοινό του διαδικτύου.